Het was een opmerkelijke gebeurtenis in de Nederlandse en Vlaamse bordspellenwereld afgelopen zomer. Op 11 juni maakte Rudy Seuntjens bekend dat zijn Game Brewer ermee ophield. “De concurrentie is te groot geworden”, was zijn uitleg. Maanden later heeft hij inmiddels een nieuwe stap in zijn leven gezet, maar hij zit nog wel met duizenden bordspellen in zijn maag.
Dit artikel is een korte versie van het uitgebreide gesprek met Rudy Seuntjes over de opkomst en het afgelopen jaar van Game Brewer in de podcast van Speloptafel. Dat gesprek kan je hier terugvinden.
“Ik ben inmiddels alweer twee weken aan de slag in mijn nieuwe job”, vertelt Seuntjens terwijl hij aan de eettafel zit in de woonkamer van zijn huis in Turnhout. “Een terugkeer naar mijn oude liefde voor architectuur.”
Stapje voor stapje sloot Seuntjens steeds weer een hoofdstuk af van het boek dat Game Brewer heet. De laatste werknemers keerden het bedrijf de rug toe en er werd een grote uitverkoop gehouden. En de laatste kickstartercampagne, Algae Inc., wordt over een paar maanden geleverd.
Game Brewer werd formeel opgericht in 2017, met behulp van tientallen aandeelhouders, die dankzij een Belgische belastingregel op een voordelige manier konden investeren in het bedrijf van Seuntjens. Voordat hij zijn bedrijf opstartte, hield hij mee bij de opzet van een spellenwinkel (De Kolonisten) en ontwierp hij een spel (Pixie Queen), als een vorm van marktonderzoek
Einde
Het nieuws dat Game Brewer ermee stopte kwam op een doodnormale doordeweekse dag ergens in juni. Zodra Seuntjens het bericht de wereld in stuurde, vergezeld door een persoonljke mededeling op de website, stromen de berichten binnen. Het nieuws komt voor veel mensen als een schok.
“Na de bekendmaking hebben we toch wel heel veel liefde ontvangen”, blikt Seutjens terug op de afgelopen zomer. “Echt veel berichten van al die fans. Dat is het eerste wat er gebeurde.”
Maar achter de schermen was er zeker geen sprake van een schok. Seuntjens was al maanden, misschien al jaren bezig om naar dit moment toe te werken. “Als ik niet een groep van 42 mensen, die hun geld in mijn bedrijf hadden gestoken, dan was ik al veel eerder gestopt”, geeft hij aan.
Oorzaak
In de begeleidende brief met tekst en uitleg over het stoppen van Game Brewer geeft Seuntjens aan dat de concurrentie te groot is geworden. “De marges zijn te klein. Het is niet langer rendabel”, schrijft hij.
“Het is in feite een samenloop van omstandigheden”, legt hij maanden later uit. “Niet alleen kwamen er teveel spellen op de markt. Ook aan de kostenkant liep het helemaal mis. Waar ik voor corona nog voor vier- tot vijfduizend euro een container kon laten verschepen, zie je dat zoiets in 2022 plots vier keer zoveel was. Ik moest dat jaar dertien containers vanuit China naar Europa en de Verenigde Staten verschepen. Daar hebben we toen dik onze broek aan gescheurd.”
Game Brewer maakte rond de twintig eigen titels, waar spellen als Stroganov en Paris het meest bekend zijn. Maar Gugong was de meest succesvolle titel. Het spel van Andreas Steding verscheen in 2018 en kende uitbreidingen en een heuse bigbox-versie. Een van die edities haalde in 2021 nog meer dan 400.000 euro op.
Daarnaast liepen ook de verkopen terug. “De concurrentie is te groot geworden. In het begin verkochten we van elke titel 15.000 tot 25.000 exemplaren”, gaat Rudy verder. “Maar dat liep op het einde terug naar 5.000 tot 12.000 per stuk. Dat waren er niet genoeg om uit de kosten te komen. Dan probeer je het break-even-punt naar beneden te krijgen, daar te snijden in de kosten, maar dat was niet genoeg. Daarnaast hadden we natuurlijk het Stroganov-debacle. Toen probeerden we goedkoper een spel te maken, bij een fabrikant die ook niet de beste kwaliteit leverde. Die versie was echt ondermaats. En dat was ook wel een krasje op het imago van Game Brewer.”
Maar wat Game Brewer definitief de nek om heeft gedraaid is dat andere bedrijven ook krapper bij kas kwamen te zitten. En dat zorgde ervoor dat bepaalde contracten om spellen in het buitenland uit te gaan geven werden opgezegd. Seuntjens: “Het zijn jaarlijks opzegbare contracten en toen we begin dit jaar plots terugvielen naar ongeveer de helft, toen was het besluit vrij snel genomen. Dit zouden de laatste spellen worden en dan is het klaar.”
Ondertussen bleef Game Brewer wel met een enorme hoeveelheid onverkochte spellen over. Ondanks een opheffingsuitverkoop liggen er nu nog duizenden spellen in het magazijn. “Ik heb inmiddels de website gesloten voor de consumentenklanten en ik probeer nu de rest te slijten bij grotere partijen.”
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie:
Als Seuntjens wordt gevraagd naar de hoogtepunten van Game Brewer noemt hij niet alleen de succesvolle kickstartercampagnes, maar ook de vele beurzen waar hij is geweest. “Denk maar aan Spiel. Contact hebben met de mensen die de spellen spelen. Met de vaste bende bier verkopen. Tsja, als je Game Brewer heet, dan moet je ook wel bier verkopen. De laatste keer op Spiel was wel een hele fijne ervaring. We kregen zoveel positieve reacties.”
Terugblik
“Ja, natuurlijk heb ik ook fouten gemaakt”, geeft Seuntjens ruiterlijk toe. “Ik wilde teveel experimenteren met spelmechanismen, maar daarbij ben ik bij sommige spellen te ver gegaan. Zodat onze vaste fans afhaakten, omdat het niet hun spel was. We hadden het beter bij de echte euro-games kunnen houden.”
Ook vindt Seuntjens dat hij zich meer had moeten richten op de gearriveerde spellenontwerpers. “Ik heb iets teveel met beginnende ontwerpers gewerkt. En het spijtige is dat ik eigenlijk vier mooie licenties van bekende auteurs in handen had gekregen. Maar die spellen moesten nog gemaakt worden, dus eigenlijk was het te laat.”
Zijn er leermomenten die Seuntjens zou kunnen doorgeven aan de mensen die achterblijven in de industrie? “Ja, schoenmaker blijf bij je leest. Doe waar je goed in bent. Maak alleen de spellen die je zelf graag speelt. En let op de kosten die erbij komen kijken. Dat is niet makkelijk, want er komt veel meer bij kijken, dan je zou denken. We hadden als Game Brewer weliswaar een jaaromzet van een miljoen euro, maar onze onkosten lagen ook elk jaar op 800.000 tot 900.000 euro. Dan hou je niet veel over. Wat dat betreft waren de marges gewoon te klein.”
Al met al kijkt Seuntjens terug op een geweldige tijd, zegt hij zelf. De bordspellenwereld is een geweldige wereld om in te werken, zegt hij met een glimlach. “Maar het is ook een wereld van hard werken”, vult hij aan. “Ik hoor van veel oud-collega’s die zeggen dat een rustige dag bij Game Brewer op hun nieuwe werk een hele drukke dag is.”
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie:
Vivino voor bordspellen
Zien we Seuntjens dan als de voorraad op is, helemaal niet meer teug in de bordspellenwereld? Dat zeker niet. “Ik ben toch een beetje een ondernemer en ben al een paar jaar bezig met een app voor op de telefoon en dat noem ik de vivino van de bordspellen. Met die app kun je een bordspel scannen en dan kan je meteen een rating geven of een review of commentaar op het spel geven.”
De nieuwe applicatie zou begin volgend jaar in een bèta-versie online moeten komen.
