River Valley Glassworks (Allplay) – Ontwerper: Adam Hill, Ben Pinchback, Matt Riddle – Illustraties: Andrew Bosley – Spelers: 1 – 5 – Speeltijd: 25 – 45 minuten – Leeftijd: 8+ – Nederlands: nee – Verkrijgbaar: klik hier
Ga niet zomaar in de rivier lopen die over het prachtige bord loopt. Er liggen namelijk stukjes glas in. Maar de plaatselijke handelaren zien er wel brood in. Maar pas op dat je niet teveel aanbiedt…
Dave besprak River Valley Glassworks in aflevering 58 van de Speloptafel-podcast. Die kun je hier vinden.
Doel: In het spel verzamel je glasstukjes uit de rivier op een scorebord. De positionering van die stukken glas en de variatie erin bepalen de hoogte van de score.
Mechanismen: Drafting, Patroon bouwen
Werkwijze: Bij River Valley Glassworks verzamel je stukken glas uit de rivier en plaats je die op een scorebord.
De stukjes glas zijn afkomstig van zes tegels die samen de rivier vormen. Elke beurt mag je een stukje glas op een van de zes tegels leggen en dan mag je van een van de tegels alle stukjes glas pakken.
Op het scorebord komen die stukken glas te liggen. Die komen daar terecht met één kleur per kolom.
Maar met zeven verschillende kleuren is het bord vol in de breedte. En als er meer dan vijf stenen van dezelfde kleur op het bord, dan is het ook vol. En als je het niet kwijt kan, komt het in een ‘overflow-bakje’ terecht, waar het dikke minpunten oplevert.
Zo bouw je dus een patroon op op je scorebord. Punten worden gescoord per rij van links naar rechts. Hoe breder de rij, des te meer punten (mits de rij helemaal gevuld is). Ook de twee hoogste kolommen scoren punten, maar bij gelijke hoogte scoren de uiterst linkse kolommen (als ze even hoog zijn). Maar de kolommen rechts leveren meer op dan de linker kolommen.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie:
Componenten: Voor deze review is de luxe kickstarterversie bekeken. Die is bij verschillende winkels in Nederland ook verkrijgbaar.
Luxe is een understatement… maar ideaal is het zeker niet. Zoals wel vaker bij kickstarter, zie je bij dit soort projecten dat meerdere kickstarter-stretchgoals worden gehaald. Maar probeer dan nog maar eens de 512 extra componenten toch nog eens in de vrij compacte doos te krijgen.
De luxe-editie komt met een mat in plaats van een bord. De riviertegels zijn doorzichtige plastic tegels, die over de rivier heen schuiven, waardoor het ‘rivier-gevoel’ nog meer versterkt wordt. Maar in deze versie is de mat opmerkelijk opgevouwen (het laatste deel is in tegengestelde manier opgevouwen), waardoor er een hobbel in de mat zit, die er niet uit te krijgen is. Daardoor gaat het bij het schuiven van de rivier-tegels continu mis.
Het zijn natuurlijk luxeproblemen, maar als je als uitgever dan zo enorm je best doet om zo’n bling-bling-productie neer te zetten, dan moet het toch sneu zijn dat een van de gimmicks (het verschuiven van de rivier) op die manier in het water valt.
Interactie: De interactie bij dit spel is matig, op zijn best. Iedere speler is bezig om de beste combinaties binnen te harken. Sporadisch snoept iemand een vrij positieve tegel voor je neus weg. Ook moet je rekening houden met het feit dat zodra iemand de eerste 17 steentjes op het bord heeft liggen het eindspel begint.
Het spel voelt niet echt anders met een hoger spelersaantal. Het plannen voor een langere termijn is wat lastiger, omdat buitenkansjes in de rivier wat minder lang blijven liggen. Maar verder is er weinig verschil, juist omdat de interactie in het spel niet bijzonder hoog is.
Oordeel: Na de eerste paar potjes heb je bij dit spel het gevoel van ‘is dit het nou?’. Je legt 17 steentjes op het bord en je rekent de score uit en daarmee is het voorbij.
Maar al vrij snel blijkt er toch een aardig puzzeltje achter te zitten, met venijnige keuzes. De steentjes zitten namelijk niet in gelijke hoeveelheid in de zak. Maar leg je de veelvoorkomende witte steen links op je bord, zodat je met elke rij in ieder geval wat punten scoort, of leg je ‘m rechts neer, zodat’ie vrij hoog komt en vette punten binnenhaalt. Maar soms ben je ook nog in afwachting van net die ene steen, die vervolgens niet komt of (nog erger) door iemand voor je neus wordt weggekaapt.
De afgelopen weken heb ik meerdere andere reviewers horen zeggen dat dit ‘Spiel des Jahres-materiaal is’. Afgezien dat het spel nog niet in het Duits verkrijgbaar is en dat is een vereiste om kans te maken op de titel, zou het best een aardige kans kunnen maken. Het spel is zeer toegankelijk, zeker voor kinderen vanaf 10 jaar (op jongere leeftijd komt het tactische aspect nog net iets te vroeg), het basisspel is niet al te duur en het ziet er zeer uitnodigend uit op de tafel. Daarmee tikt het wel wat belangrijke criteria aan voor de belangrijkste spellenprijs.
Is het spel voor iedereen geschikt? Misschien wel niet. Het spel heeft weliswaar een aardige puzzel in zich, maar of het de stevige veelspeler kan bekoren is maar de vraag. Misschien is het daarvoor toch net iets te licht. Voor families is het een uitstekend tussendoortje.
