(Explorers of)Navoria (White Goblin Games) – Ontwerper: Meng Chunlin – Illustraties: Meng Chunlin – Spelers: 2 – 4 – Speeltijd: 40 – 80 minuten – Leeftijd: 12+ – Nederlands: ja
Wat zijn die rare punten toch aan de horizon, daar midden in de zee? Zou dat land zijn? Nee, echt! En dat heeft daar al die tijd gelegen?! Dan moeten we daar onmiddellijk wat ontdekkers op afsturen! En dan niet zomaar ontdekkers, maar de ontdekker van Navoria!
Het spel Explorers of Navoria wordt bij White Goblin Games uitgebracht onder de naam Navoria. Het spel werd uitgebreid besproken in podcastafleving 47. Die vind je hier.
Doel: In Explorers of Navoria stuur je ontdekkers eropuit. Die ontdekkers bestaan uit kaarten, die iets opleveren, punten scoren en setjes vormen. Met twaalf (of negen bij vier spelers) kaarten kijk je dan hoeveel punten je gescoord hebt.
Mechanismen: Set-collection, Sporen, Worker-Placement
Werkwijze: In Navoria stel je een reeks ontdekkers samen. Die komen uit vier verschillende volkeren (orc, mens, sprite en beest) en met vijf verschillende beroepen (ontdekker, handelaar, soldaat, verbouwer, bouwer).
Elk beroep heeft zijn eigen voordeel. Zo zorgen de handelaren en de ontdekkers voor scoremogelijkheden, terwijl de verbouwers zorgen voor grondstoffen. Tijdens het spel verzamel je die kaarten en probeer je je strategie op een van die punten af te stemmen.
Op het bord liggen per beroep drie kaarten op tafel. De actieve speler pakt twee tokens uit een zak, die overeenkomen met een van de beroepen. Hij of zij kiest er één en pakt dan een van de kaarten. De andere token gaat het dorp in en mag dan gepakt worden tijdens de beurt van de volgende speler.
Op die manier verzamelt een speler tijdens zijn of haar beurt vier van dat soort kaarten (drie bij vier spelers).
Daarna worden alle tokens één voor één door de spelers nog eens gekozen, waarbij ze een bonus opleveren. En om de ronde af te sluiten komt er ook nog een scoremoment.
Tijdens de ronde krijgen de spelers ook nog de mogelijkheid om verkenners op pad te sturen. Die verkennen de drie continenten en scoren onderweg punten. Maar bij het begin van een volgende ronde, gaan ze terug naar de eerstvolgende handelspost. Die posten kun je bouwen, zodat je je verkenner een voorsprong geeft op de rest.
De handelsposten komen van ieders spelersbord. Elke keer als je er een van je bord afhaalt, maak je een bonusvakje vrij (een beetje zoals in Terra Mystica). Tijdens het spel verzamel je ook grondstoffen. Als je dan aan een van de drie posten voldoet, dan krijg je alle bijbehorende bonussen, die bij die post zijn vrijgespeeld.
Aan het einde van de ronde worden punten gescoord. Zo krijgt de speler een bonus op basis van de progressie van zijn of haar ontdekkers. En ook leveren sommige kaarten nog wat bonuspunten op. En aan het einde van het spel volgen er nog wat extra bonussen. Zo kunnen speler bonussen claimen als ze het voor elkaar krijgen om vijf icoontjes te verzamelen van een van de vier volkeren.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie:
Componenten: Dit spel komt in een normale en een luxe uitvoering. Bij de luxe-uitvoering zit ook een ‘muismat’-speelbord, waar ook alle ruimte is ingedeeld voor de uitbreiding. Die uitbreiding voegt een zesde kaartsoort toe (grijs) en wat andere onderdelen die vooral de variëteit en herspeelbaarheid vergroten.
Verder voldoen, ook in de normale versie, alle componenten waaraan ze moeten doen (ja, wij bordspelers zijn een behoorlijk verwend stelletje inmiddels). De artwork vertoont opmerkelijke overeenkomsten met Root, terwijl het juist gemaakt is door de maker zelf.
Interactie: Het naar elkaar kijken is de kracht van het spel, ook al zou je dat niet zeggen. Bij de race op de verschillende ontdekkingssporen zit je continu naar elkaar te kijken of de ander nog een konijn uit de hoge hoed kan toveren. En dan kan je jezelf voor je kop slaan als je weer eens een optie voor je tegenstander over het hoofd hebt gezien.
Daarnaast is er natuurlijk ook nog de mogelijkheid dat iemand een topkaart voor je neus wegsnoept. Maar, en dat is hier een goed ding, je bent altijd nog afhankelijk van een geluksfactor. Als een ander eerder aan de beurt is en jullie hebben beiden je oog laten vallen op die ene kaart, dan moet die ander wel nog dat bepaalde fiche uit de zak trekken. Je maakt altijd kans.
Oordeel: Eigenlijk is Explorers of Navoria een zwaar overgeproduceerd spel, voor de mechanismen die erin zitten. Het is een kaartspelletje met was ontdekkingsspoortjes. Daar hoeft op zich geen bord van ruim een meter bij een meter te zitten.
Toch is het totaal niet storend en geeft dit het spel ook een beetje het thema, dat het keihard nodig heeft. Doordat je de poppetjes over het bord ziet bewegen en handelsposten ziet bouwen, heb je ook echt het idee dat je aan het ontdekken bent.
Bij Explorers of Navoria is de maker erin geslaagd om vrij simpel mechanismen dusdanig aan te kleden dat het een heerlijk mengsel wordt van interessante keuzes en veel mogelijke strategiën. En waar je met twee spelers nog behoorlijk voor jezelf kan bezig zijn, is er met meer spelers een ware strijd gaande op het speelbord.
De geluksfactor kan in dit geval twee kanten op werken. Het kan je dwarsbomen als je écht die kaart nodig hebt voor je strategie, maar tegelijkertijd kan het ook je nieuwe mogelijkheden in de schoot werpen, als je tegenstander er een keer niet uit komt.
Is het spel dus groter dan het moet zijn? Misschien wel. Maar is dat een probleem? Absoluut niet. Navoria is in rap tempo uitgegroeid tot een van mijn favoriete spellen van 2024. Het spel speelt vrij snel weg, in minder dan een uur (zelfs bij meerdere ervaren spelers). En ook dat is niet gek voor een over-sizes meerderheden/ontdekkings/sporenspel.
Ergens in 2025 komt White Goblin Games met de Nederlandse versie (of ze de uitbreiding er ook bij gaan doen is nog niet bekendgemaakt), maar ze zullen er in ieder geval een topper aan hebben.
