For a Crown (Repos Production) – Ontwerper: Maxime Rambourg – Illustraties: Paul Mafayon – Spelers: 3 – 5 – Speeltijd: 30 – 45 minuten – Leeftijd: 8+ – Nederlands: ja
Je mag een boek nooit op zijn kaft beoordelen en eigenlijk geldt dat ook voor een bordspel. Want For a Crown van Repos-production ziet er enorm schattig uit, maar zodra de eerste kaarten gelegd zijn, blijft er een sneaky en gemeen spel over waarbij je steeds probeert je tegenstanders spullen afhandig te maken.
Doel: In For a Crown kopen spelers kaarten, die ervoor moeten zorgen dat je aan het einde van het spel de meeste robijnen overhoudt.
Mechanismen: Deckbuilding, Kaarten, Take That
Werkwijze: In For a Crown ben je een nobele familie die deel uitmaakt van een dierenkoninkrijk. Je hebt rijkdom en probeert de rijkste te zijn. In For a Crown komt dat het er vooral op neer dat het de bedoeling is dat de andere spelers minder robijnen hebben dan jij.
In het spel heb je de mogelijkheid om kaarten te kopen. De gekochte kaarten die gekocht worden die gaan in een speciaal hoesje/sleeve, die hoort bij de speler die ‘m koopt. Die gaan in een gezamenlijke stapel die aan het eind van de ronde allemaal worden afgewerkt. Je kan bijvoorbeeld een kaart kopen, waarop staat dat je een andere speler mag aanwijzen om een robijn af te leggen. Het aantal robijnen dat een speler heeft is in principe geheim voor de andere spelers. Die zitten in een schattig kartonnen kistje.
Het enige signaal dat de andere spelers krijgen van hoe de anderen ervoor staan, is dat wanneer iemand geen losse robijnen meer over heeft, ze gedwongen worden om het ‘familie-erfstuk’ te verkopen. Dan weten de anderen dat die speler ‘niet meer zo ruim in de slappe was zit’.
De kaarten die de spelers kunnen kopen in een ronde hebben verschillende waarden. Die worden als het spel vordert wel goedkoper. De duurdere kaarten hebben natuurlijk ook een beter effect, maar vaak ontbreekt het geld. Dan kunnen de spelers ook robijnen als geld gebruiken. Dat is dus een risico, maar als het slim wordt gebruikt, dan betaalt het zichzelf weer terug.
Ook ligt op het bord een speciaal reputatiespoor. Met bepaalde kaarten kan je jezelf of een andere speler voor- of achteruit bewegen. Op basis van dat spoor kan je ook nog robijnen kwijt raken.
Een extra aspect zijn de wasberen. Dat zijn de slechteriken in het spel. Je kan met sommige kaarten wasberen-tokens aan iemand anders geven. En met sommige kaarten moet een speler robijnen afleggen op basis van het aantal wasberen.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie:
Componenten: Repos Productions weet wel hoe het om moet gaan met een spel om het er fantastisch uit te laten zien. De artwork is geweldig, maar ook de andere componenten zijn goed. Zelfs de sleeves – en dat is een cruciaal onderdeel van het spel – lijken het redelijk goed te houden. Ook na twee dagen Spellenspektakel was er nog geen krasje te bekennen op het demo-exemplaar in ieder geval.
Interactie: Dit spel drijft op interactie. Bij elke beurt moet je gaan kijken wie nu weer het doelwit wordt van je kaart (tenzij je een kaart hebt waar je alleen zelf van profiteert).
Tegelijkertijd moet je ook proberen om de aandacht van jezelf af te werken. Want bij dit spel is ‘waar er twee vechten om een been, gaat het derde ermee heen’ iets dat keer op keer terugkomt.
Oordeel: De eerste ervaringen met For a Crown waren dusdanig positief dat ik na een eerste ervaring op het Spellenspektakel een dag later nog eens terugkwam om het spel nog eens dunnetjes over te doen, met een andere groep.
En op de eerste dag hadden de twee tegenstanders het vooral erg druk om elkaar compleet af te maken. Dat zorgde ervoor dat ik zelf de winnaar werd. Een dag later was ik juist het belangrijkste doelwit en eindigde ik met 0 robijnen.
Laat het duidelijk zijn: bij For a Crown begin je met 20 robijnen en meer dan dat zal je er nooit hebben. Het is dan ook geen spel waarbij je moet proberen om de meeste robijnen te hebben, maar meer een spel waarbij je moet zorgen dat je er ‘niet de minste hebt’.
Persoonlijk ben ik geen grote liefhebber van ‘take that’-spellen, waarbij je elkaar dwars zit, maar bij dit spel kan je niet anders. En zeker met de leuke groep mensen, gaan de verwensingen elke ronde over tafel.
Persoonlijk had ik bijzonder veel lol met dit spel dat alles heeft om snel en entertainend te zijn. Het heeft een fikse spanningsboog, je bent nooit zeker van de winst en eigenlijk ook niet van de vriendschappen die voor dit spelletje zijn ontstaan.
Mocht je nu toch wat moeite hebben om af en toe het mikpunt van anderen te zijn, dan is dit spel misschien niet iets voor jou. Maar als je je daar overheen kan zetten, dan is het geweldig. Het spel is overigens niet te spelen met twee spelers. Repos Productions gaat er niet in mee om koste-wat-kost een tweespeler-versie te maken en dat is eigenlijk alleen maar prijzenswaardig.
Het grote vraagteken is toch wel hoe het materiaal zich houdt na een aantal spellen. Het continu in de sleeves stoppen van de kaarten en ze aan het einde van het spel er weer uit halen, doet toch iets met het materiaal, zou je denken.
Op 16 januari komt For a Crown in de winkels.
