Nog een kleine maand en dan begint in Duitsland de grootste bordspellenbeurs van Europa: SPIEL Essen. In vier dagen tijd komen er 200.000 mensen door de poorten van het zalencomplex in de Duitse stad. Maar wat is toch die aantrekkingskracht? We vragen het aan vier verschillende mensen: de veteraan, de uitgever, de verkoper en de kenner. Vandaag: Brigitte den Hartog, die al meer dan tien keer naar Duitsland trok.
“Essen, daar wil je gewoon bij zijn”, legt de Alphense uit. “Het is zo’n ervaring om zoveel mensen bij elkaar te zien. En iedereen heeft één gezamenlijke hobby. Het is een happening die je een keer meegemaakt wil hebben.”
Brigitte den Hartog is een van de drijvende krachten achter Spellen aan den Rijn, een bordspellenclub in Alphen aan den Rijn. Ook schrijft ze tegenwoordig veel stukken voor Bordspelwereld, een website die ook erg actief is op Facebook.
Dit jaar is het bezoek van Brigitte speciaal. Ze is de afgelopen vier jaar niet geweest, door de uitbraak van corona en de aanvullende maatregelen die in de jaren daarna volgden. “Dus nu kijk ik er extra naar uit”, legt ze uit met een glimlach op haar gezicht. “Die restricties zijn er dit jaar niet meer. Je koopt een kaartje en je loopt lekker rond op de beurs. Het zal wel een stuk drukker zijn dan andere jaren.”
Hoe vaak Brigitte nu precies naar Essen is geweest is niet geheel duidelijk. Maar de eerste keer was in 2007. “Ik had in Nederland eigenlijk alle beurzen wel gezien. En toen hoorde ik van SPIEL in Essen. En ik dacht van ‘dat is nog groter, nog mooier. Daar moet ik gaan kijken. Dat wil ik meemaken’.”
“Maar de eerste keer is het zo overweldigend”, gaat Brigitte verder. “Ik kwam binnen en ik dacht van ‘dat is een grote hal’. Maar vervolgens was er nog een hal en nog zo’n hal. En ik dacht ‘dit houdt niet op’.”
Ze geeft toe dat ze destijds eigenlijk compleet onvoorbereid naar Duitsland is gegaan. Dat is nu wel anders. Maanden voor de beurs wordt de hotelkamer al geboekt en in de weken voor de beurs bekijkt Brigitte al welke nieuwe spellen in Duitsland worden gepresenteerd. En dat is een hele lijst, want bij de laatste versie ging het om 1300 nieuwe titels die te zien waren op het spellenfestijn.
Gekte
“Op donderdag zie je dat de mensen als eerste op die nieuwe spellen afrennen”, vertelt Brigitte. “Die spellen zijn maar in een hele beperkte oplage beschikbaar. Dus als die deuren van de hal om tien uur ‘s ochtends opengaan, dan gaat komen die bezoekers als een tsunami de hal binnen. En bij de populaire spellen staat meteen een rij van zeker honderd mensen.”
Brigitte vertelt het verhaal over ze samen met haar man in een queeste waren om het spel Santa Maria binnen te halen. Haar echtgenoot sloot aan in de rij van de uitgever, maar het was maar de vraag of er genoeg dozen waren om iedereen in de rij te voorzien. “Toen is er iemand van de uitgever gaan tellen hoeveel mensen er in de rij stonden. Mijn man was nummer 98. En er waren honderd spellen of zoiets. Dus dat was toen geluk hebben.”
Sommigen staan dan uren in de rij. Maar is dat niet zonde van de tijd? “Nou ja, je hebt dan wel dat spel dat je wilde hebben”, zegt Brigitte vrij praktisch. “Kijk, de meeste spellen komen uiteindelijk in de winkel terecht, maar voor sommigen is het heel belangrijk om gelijk de allereerste te hebben van de uitgever zelf. Dan heb je bijvoorbeeld de handtekening van de auteur erop.”
Spelen
Maar voor veel mensen is SPIEL meer een speel- dan een koopbeurs. Op tal van plekken kunnen liefhebbers aanschuiven voor een spelletje of een demonstratie krijgen. Brigitte: “Dan krijg je een uitleg en dan kan je één of twee rondes spelen. Gewoon om even te proeven aan het spel. Wat zijn de mechanismen? Waar kun je punten mee verdienen?”
Soms schuift Brigitte aan voor een spel, maar het gaat haar merendeels toch gewoon om het rondneuzen tussen alle spellen die te koop zijn. “Ik hoef niet zo nodig een spel op de beurs te spelen. Dat doe ik wel als ik thuis ben. Ook vind ik het leuk om met mensen in gesprek te gaan. Je spreekt bekenden uit de spellenwereld, uitgevers. Die kom je vaak alleen op zo’n beurs tegen.”
Die bekenden komt ze ook tegen als de beurs aan het begin van de avond sluit. In tal van hotels of op andere plekken komen ‘gamers’ bij elkaar om nog een spel te spelen. “Eigenlijk is dat misschien nog wel het leukste deel van een bezoek aan Essen. Het heel sociale gebeuren eromheen. Veel hotels stellen ruimte beschikbaar. Heel de stad staat in het teken van de spellen. Waar mensen na de huishoudbeurs weer naar huis gaan, blijven de SPIEL-bezoekers in de stad en geven de stad dan kleur. De ondernemers doen daar aan mee.”
Kosten
Maar daar staat wel tegenover dat een bezoekje aan Essen bijzonder duur is. Naast de hotelovernachting heb je ook de kosten voor eten en het kaartje. Maar dat stelt niets voor in vergelijking met de grootste kostenpost: de nieuwe spellen.
“Het wordt steeds duurder”, zegt Brigitte. “Vroeger waren de spellen meestal rond de 30 euro. Ik weet nog dat wel jaren geleden een spel zagen liggen voor 40 euro. Toen keken mijn man en ik elkaar aan van ‘gaan we 40 euro betalen voor een spel?’ Maar tegenwoordig beginnen de spellen pas bij 50 tot 60 euro. En de luxe edities zijn soms boven de honderd euro.”
Zo is het al een keer voorgekomen dat Brigitte meer dan vierhonderd euro uitgaf aan nieuwe spellen op een beurs. “Maar dat waren wel heel wat spellen hoor”, zegt ze meteen. “Maar het is wel iets waarvoor gespaard wordt. Het is eigenlijk een volwaardige vakantie. Waar sommige mensen sparen voor een tripje naar Azië bijvoorbeeld, leggen wij geld apart voor een paar dagen SPIEL. Maart die spellen, die kan je wel de rest van het jaar spelen.”
